Chciałam tylko miłości sióstr i zdobyłam ją. Teraz mogę do nich dołączyć.
Ingrid, lepiej znana jako Królowa Śniegu, to postać pojawiająca się w serialu Dawno, dawno temu. Debiutuje w odcinku Śnieżyca czwartego sezonu. W jej rolę wcielają się Elizabeth Mitchell oraz Brighton Sharbino.
Historia[]
Przed pierwszą klątwą[]
Ingrid urodziła się jako pierwsza z trzech córek królowej Sonji i króla Haralda z Arendelle, obok Helgi i najmłodszej Gerdy. Jako dzieci, dziewczynki były ze sobą bardzo związane. Pewnego popołudnia, podczas zabaw w ogrodach królewskich, gdzie znalazły latawiec, pewien mężczyzna próbował porwać najmłodszą z sióstr i sprzedać za wysoką cenę. Helga próbowała pomóc Gerdzie, ale bezskutecznie. Gdy mężczyzna odepchnął od siebie najstarszą z dziewczynek, Ingrid przypadkowo wytworzyła strumień lodu, który złamał dużą gałąź drzewa i powstrzymał porywacza. Dziewczyna obawiała się, że skrzywdzi siostry nowo poznanymi magicznymi umiejętnościami, ale Gerda i Helga były jej wdzięczne na pomoc. Siostry obiecały pomóc jej ukryć moce, a wstążki z latawca przywiązały sobie do nadgarstków, aby symbolizowały ich siostrzaną więź.[2][3]
Wiele lat później, w czasie obchodów siedemdziesiątych urodzin ojca, Ingrid postanowiła nie brać udziału w balu i pozostać w sypialni, mimo nalegań Gerdy i Helgi. Podczas przyjęcia potajemnie obserwowała, jak jej siostry tańczą z adoratorami. Po chwili nieświadomie wytworzyła wokół siebie płatki śniegu, uświadamiając sobie, że nadal nie potrafi kontrolować swoich mocy. Kiedy Ingrid pakowała swoje rzeczy, chcąc odejść i pozwolić siostrom prowadzić normalne życie bez niej, Helga i Gerda powróciły z balu. Ingrid postanowiła przekazać tron Heldze, która idealnie nadawała się na królową. Podczas rozmowy Gerda wspomniała, że słyszała kiedyś o potężnym czarnoksiężniku z Misthaven, który mógłby pomóc kobiecie. Trzy siostry udały się do Rumpelsztyka, który - w zamian za wstążki sióstr - podarował Ingrid rękawice neutralizujące magię oraz urnę, w której można byłoby ją zamknąć, gdyby stała się zbyt niebezpieczna. Później, podczas pobytu w królewskim ogrodzie, do Ingrid podszedł adorator Helgi, książę Weselton. Zauroczony jej pięknem zaczął ją nachalnie adorować, przez co kobieta odrzuciła go w panice swoją lodową mocą. Gdy przyszła Helga, książę oskarżył Ingrid o to, że skrzywdziła go magią po tym, jak odrzucił jej uczucia. Kobieta jednak nie uwierzyła w jego kłamstwa i stanęła po stronie siostry. Rozwścieczony książę zagroził wyjawieniem wszystkim w Arendelle prawdy o tym, że ich przyszła królowa jest potworem. Ingrid, rozgniewana jego słowami, zaatakowała go, lecz mężczyzna użył Helgi jako tarczy, po czym uciekł. Kobieta została przemieniona w lód, po czym rozbiła się na kawałki. Kiedy Ingrid opłakiwała utratę siostry, przyszła do niej Gerda. Zdając sobie sprawę, że to ona, celowo lub nie, zabiła ich siostrę, nazwała ją potworem i zamknęła w urnie. Następnie udała się do Bazaltara, który na jej prośbę usunął wszystkim w królestwie wspomnienia o Heldze i Ingrid.[3]
Wiele lat później najstarsza córka Gerdy, Elsa, odziedziczyła lodowe moce podobne do tych, które ma Ingrid. Podczas gdy kobieta rządziła jako królowa Arendelle, książę Hans z Nasturii zamierzał uwięzić ją w urnie, aby móc przejąć władzę w królestwie. Po znalezieniu urny w jaskini w Północnej Dolinie, Elsa została zmuszona do oddania jej Hansowi, kiedy narzeczony jej siostry, Kristoff, został prawie zabity przez księcia. Zadowolony z siebie, Hans otworzył przedmiot i wylał z urny biały płyn. Stwierdził, że królestwo zyska prawowitego władcę, a nie potwora. Jednak zamiast uwięzić kobietę, substancja ukształtowała się w Ingrid. Słysząc określenie Hansa, kobieta zamroziła go swoimi mocami, a jego bracia uciekli w popłochu. W pałacu Arendelle Ingrid wyjawiła siostrzenicy, kim jest. W zamian usłyszała jednak, że Gerda nie żyje, a siostra Elsy - Anna - zaginęła. Ingrid obiecała pomoc w odnalezieniu Anny.[4]
Ingrid zaczęła nauczać Elsę i pomagać jej kontrolować moce, opowiadając o powiązaniu pomiędzy emocjami a magią. Kiedy Anna wróciła do domu, kobieta spotkała ją po raz pierwszy; zauważyła wówczas, że dziewczyna mocno przypomina Gerdę. Podczas gdy Elsa zaakceptowała Ingrid jako ciotkę, Anna pozostała wobec niej sceptyczna. Później Ingrid podsłuchała rozmowę Anny z Kristoffem, podczas której dziewczyna wyraziła swoje wątpliwości oraz chęć udania się do Bazaltara, aby dowiedzieć się czegoś więcej o ciotce. Z dialogu Ingrid dowiedziała się również, że Anna nie powiedziała Elsie o prawdziwym celu podroży ich rodziców do Misthaven, by odebrać magię swej starszej córce. Podczas drogi powrotnej od Bazaltara, Anna i jej towarzyszka, Belle, zostały zatrzymane przez burzę wywołaną przez Ingrid. Gwałtowny wiatr zdmuchnął Annę z urwiska. Mimo próby ratowania, której podjęła się Belle, Anna spadła na ziemię i straciła przytomność. Po chwili obok dziewczyny pojawiła się Ingrid, która zabrała z torby siostrzenicy czapkę Czarodzieja. Belle kazała jej zostawić Annę w spokoju, ale Królowa Śniegu stwierdziła, że są to "sprawy rodzinne", po czym teleportowała się wraz z dziewczyną. Kobieta uwięziła siostrzenicę w lochu, oskarżając ją o chęć użycia czapki Czarodzieja na Elsie. Anna zaprzeczyła jej oskarżeniom i nie chciała tego użyć na jakiejkolwiek osobie, aż do czasu, gdy ciotka ją zaatakowała. Ingrid przyznała się też, że miała trzecią siostrę, ale nie wyjawiła, co się z nią stało. Przyznała natomiast, że jej dwie siostrzenice mogły być dla niej rodziną, ale teraz zaczęła dążyć do zastąpienia Anny kimś równym sobie, obdarzonym mocą.[2]
W tym celu dobiła targu z Uczniem Czarodzieja. W zamian za kapelusz mężczyzna miał jej znaleźć trzecią siostrę. Ingrid wmówiła też Elsie, że Anna nie wróciła z Zaczarowanego Lasu z pustymi rękoma. Z pomocą magicznej czapki zamierzała odebrać jej moc, aby "wyleczyć" ją z tego, co czyni ją wyjątkową. Skłamała, że Anna próbowała już użyć tego na ciotce, ale ją powstrzymała oraz że została nazwana potworem. Wyjawiła też, że to ich matka zamknęła ją w urnie. Nie chciała dotychczas o tym mówić, ponieważ Elsa miała takie piękne wspomnienia. Gdy to posunięcie nic nie udało i Elsa nie uwierzyła ciotce, Ingrid postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Kiedy Anna za pomocą podstępu chciała zamknąć ciotkę w urnie, kobieta przechytrzyła ją i skuła magicznie łańcuchami. Zmusiła ją do przypomnienia legendy o "Lustrze Trolli". Następnie pokazała jej kawałek potłuczonego lustra ze swego dawnego pokoju. Anna podejrzewała, że chce rzucić klątwę rozbitych wyobrażeń, lecz Ingrid zaprzeczyła. W małym kawałku bowiem było tyle magii, że wystarczyło jedynie na samą Annę. Zaklęcie opanowało dziewczynę i została wypuszczona, by spotkać się z Elsą. Ingrid liczyła na to, że Elsa, zagrożona zamknięciem w urnie, zamrozi opryskliwą i pełną żalu Annę. Elsa odmówiła przeciwstawienia się młodszej siostrze i zanim dała się zamknąć w urnie, powiedziała jej, że ją kocha. Ingrid była wściekła i odebrała urnę Annie, która odzyskała świadomość. Chciała też ją udusić magicznie, ale w tej chwili do komnaty wszedł Kristoff z kilofem w ręku, by bronić narzeczonej. Ingrid rozpoznała w ich oczach, że widzą w niej potwora. Dlatego postanowiła nim się stać i zamroziła całe Arendelle.[5][6]
Posługując się magią trolli, Ingrid odebrała Elsie wspomnienia, a wtedy zjawił się tam Rumpelsztyk. Zapragnął czapki Czarodzieja, która została mu odebrana przez Annę. Królowa Śniegu skłamała, że nie widziała jej. Czarownik zabrał jej urnę z Elsą, by wymienić się na kapelusz, po czym zniknął. Kobieta miała go wezwać, trzykrotnie wypowiadając jego imię, ale w ostatniej chwili - na miejscu ukrycia artefaktu - powstrzymał ją Uczeń Czarodzieja. W zamian za kapelusz powiedział jej, że trzecia siostra jeszcze się nie narodziła. Podarował jej magiczny zwój i stworzył dla niej portal do nowej krainy, w której ją spotka. Ingrid wkroczyła do świata bez magii, do Bostonu w 1982 roku.[6]
Podczas spaceru ulicami nowego świata, Ingrid odwiedziła wróżbitkę, madame Faustinę, aby dowiedzieć się czegoś więcej o trzeciej siostrze, która pojawi się w miasteczku Storybrooke w wieku dwudziestu ośmiu lat. Po tym, jak Królowa Śniegu oddała jej swój naszyjnik, kobieta popatrzyła na fałszywą kryształową kulę i przepowiedziała, że dziewczynka będzie wyjątkowa. Kiedy Madame Faustina powiedziała, że będzie nosić imię Susan, Ingrid oburzyła się, gdyż zwój Czarodzieja ujawnił, iż będzie nazywać się Emma Swan. Królowa Śniegu ze wściekłością opuściła lokal, nazywając jego właścicielkę oszustką. Rozgniewana Ingrid próbowała zaatakować ją magią, ale odkryła, że jej moce nie działają w tym świecie. Madame Faustina zagroziła kobiecie kijem baseballowym, aby ją przepędzić.[1]
Podczas pierwszej klątwy[]
W 1999 roku Ingrid pracowała w systemie opieki nad dziećmi dla chłopców i dziewczynek, działając jako rodzina zastępcza w Richfield w Minnesocie. Wówczas pod jej opieką znalazła się czternastoletnia lub piętnastoletnia Emma. Pewnego dnia dostrzegła, jak jeden z chłopców, Kevin, zabrał dziewczynce kamerę, która zaczęła nagrywać. Gdy Emma krzyczała na niego, aby oddał jej urządzenie, Ingrid odebrała mu sprzęt i zwróciła go dziewczynie. Po tym, jak kobieta opuściła pokój, Kevin zablokował Emmie drogę i zagroził jej, że jeśli nie odda mu kamery, sprawi, że jej życie będzie nieszczęśliwe. Nastolatka próbowała uciec z domu, ale Ingrid przekonała ją do zostania, zdradzając jej strach Kevina przed pająkami oraz miejsce, gdzie chowa gumowe zwierzęta.[7][1]
Jakiś czas później Ingrid zabrała Emmę do wesołego miasteczka, gdzie przekonała ją do nieświadomego użycia magii, powodując usterkę w grze na automacie. Kobieta stwierdziła, że Emma jest wyjątkową dziewczynką i któregoś dnia zaskoczy wszystkich swoim "nadzwyczajnym darem". Widząc dokumenty z agencji w torbie Ingrid, Emma założyła, że zostanie ponownie odesłana. Jednakże kobieta szczęśliwie wyjawiła, że chce ją zaadoptować. Czekając na autobus, Ingrid zasugerowała Emmie, że byłoby fajnie mieć magiczne moce, by móc teleportować się do domu. Przypomniała jej także o awarii automatu do gry i stwierdziła, że nie był to przypadek. Widząc w dziewczynie potencjał, Ingrid zaciągnęła ją przed nadjeżdżający samochód i próbowała przekonać do użycia magii. Zamiast tego przestraszona nastolatka skoczyła na chodnik, a następnie uciekła od Ingrid, widząc w niej wariatkę.[1]
W 2001 roku Ingrid spakowała swoje rzeczy i wyruszyła do Maine. Po dotarciu w odpowiednie miejsce rozwinęła zwój od Ucznia Czarodzieja, dzięki czemu jej oczom ukazało się Storybrooke. Przyjmując imię Sarah Fisher, Ingrid rozpoczęła pracę w Any Given Sundae, cierpliwie czekając na przybycie Emmy do miasteczka. W listopadzie 2011 roku panna Swan odwiedziła ją, aby kupić mrożone smakołyki dla syna Henry'ego. Podczas rozmowy Ingrid wyznaje, że czekała, aż Emma się u niej pojawi. Istotną rzeczą, którą zauważa Swan było to, że kobieta nie postarzała się ani trochę od ich ostatniego spotkania. Ingrid tłumaczy to zatrzymaniem czasu w Storybrooke, ale Emma jej nie wierzy i chce zadzwonić do szeryfa. Nie udaje jej się to, ponieważ Ingrid, korzystając z magicznego kamienia, usuwa jej wspomnienia dotyczące ich wspólnej przeszłości i chwilę temu przeprowadzonej rozmowy. Kobiety są nieświadome faktu, że w tym czasie Sidney Glass - szpieg Reginy, robił im zdjęcia. Pozbawiona pamięci Emma kupuje lody i opuszcza lodziarnię.[7][1]
Po drugiej klątwie[]
Po powrocie do Storybrooke w wyniku drugiej klątwy, Ingrid wznowiła swoją pracę w lodziarni. Podczas przerwy w dostawie prądu kobieta wykorzystywała swoje moce, aby jej towar nie roztopił się. Tymczasem Elsa, która niedawno przybyła do miasteczka, stworzyła lodowy mur wokół Storybrooke, aby nie pozwolić nikomu opuścić miasta, dopóki nie znajdzie swojej zaginionej siostry. Po zyskaniu sprzymierzeńca w postaci Emmy, Elsa postanowiła zburzyć lodową ścianę, ale bezskutecznie. Uważała to za dziwne, ponieważ wierzyła, że jest jedyną osobą z mocą lodu. Później, w swojej lodziarni, Ingrid obsługiwała Leroya. Mężczyzna spytał ją, czy przerwa w dostawie prądu nie była problemem dla jej działalności. Kobieta, uśmiechając się tajemniczo, stwierdziła, że nie. Po tym, jak klient odszedł, Ingrid użyła magii, aby zamrozić karton stopionych lodów, po czym oparła się o zamrażarkę, ją również zamrażając.[8]
Robin Hood, Lady Marion i ich syn Roland odwiedzili lodziarnię, gdzie Ingrid podarowała lody chłopcu i kobiecie. Rzuciła też dyskretnie zamrażający czar na te przeznaczone dla niej. Gdy usłyszała, jak przechodzący obok jej sklepu Leroy wskazał Elsę z Arendelle jako tą, co zmienia ludzi w lody, uśmiechnęła się. Następnie udała się do lasu, gdzie po chwili skuła lodem stopy śledzącego ją Haka, zostawiając towarzyszącą mu Elsę. Powiedziała jej, że kiedyś się znały, lecz straciła wspomnienia przez magię skalnych trolli. Wskazała jej siostrę, Annę, jako tą, która uwięziła ją w urnie. Elsa nie chciała w to uwierzyć i domyśliła się, że to ona stała za zamrożeniem jednej z mieszkanek, co spowodowało rzucenie oskarżeń na nią. Ingrid pokazała jej tylko, że w końcu wszyscy, przyjaciele i rodzina, odwrócą się od niej. By to udowodnić, utworzyła nad Hakiem formację lodową z ostrymi soplami lodu i zneutralizowała magię Elsy, by była winna jego śmierci. Kiedy tylko zaczęła obniżać sople, odnaleźli ich Emma i David. Ingrid była zaskoczona obecnością Emmy, ale rzekła tylko, że reputacja "wybawicielki" ją wyprzedza. Chciała wiedzieć, czy jej magia równa się jej własnej, i została odrzucona przez magię Emmy. Nie traciła czasu i magicznie próbowała strącić ostre sople na Davida i kapitana, ale Emma odrzuciła magią ojca ze swym chłopakiem na bok. Wtedy Ingrid zniknęła. Przechadzając się po lesie, spotkała wieczorem pana Golda. Zaprzeczyła jemu, jakoby Emma ją rozpoznała, ale też podkreśliła, że gdy będzie gotowa na kolejną umowę to dopiero wtedy się do niego zgłosi.[4]
Ingrid obserwowała Emmę za dnia. Zamroziła miejsce wokół samochodu Emmy, co w wyniku wysokiej temperatury utworzyło kałużę. Nazajutrz zmroziła kawałek ulicy w mieście, przez co samochód Emmy wpadł w krótki poślizg. Emma wysiadła z pojazdu i dostrzegła Ingrid. Pobiegła za nią w jedną z uliczek, ale straciła trop.[9]
Królowa Śniegu stworzyła z lodu żywą kopię Anny. Użyła jej, by zaciągnąć Elsę do lasu. Jak tylko jej siostrzenica się tam zjawiła, rozpuściła Annę i przykuła ją magicznymi łańcuchami z lodu do podłoża. Wyjaśniła jej, że im bardziej się boi, tym łańcuchy będą cięższe i ciaśniejsze. Sama zaś "ulepi bałwana". Wysłała potwora śnieżnego z tarczą i w zbroi przeciw Emmie i Reginie, które w międzyczasie odkryły, że Sidney Glass pracuje dla Ingrid. Połączone moce kobiet roztopiły potwora, po czym Ingrid pojawiła się osobiście przed nimi. Odebrała osobiste lustereczko Reginy z zaklętym w środku Sidneyem. Zaczęła też je obydwie dusić magią, ale uratowała je Elsa. Dziewczyna przestała się bać, przez co zerwała kajdany i powaliła Ingrid na ziemię za pomocą swej magii. Królowa Śniegu z zadowoleniem przyznała, że skoro ona się wyzbywa strachu, jest dla niej nadzieja. Następnie teleportowała się sprzed oblicza żądnych walki trzech bohaterek. W swej jaskini uwolniła Sidneya z lustereczka, zachowując sam przedmiot, ponieważ był przesycony czarną magią. Dołączyła go do kolekcji setek luster, jakie już posiadała. Wyznała mu, że to określone lustereczko jest jej potrzebne do osiągnięcia czegoś, co odmawiano jej przez długie lata. Nie przyjęła oferty Sidneya służenia u niej. Wypuściła go wolno ze swej kryjówki. Gdy została sama, strzaskała magicznie odbicie w małym lustereczku. Następnie wyjęła kawałek odbicia i dopasowała go w swoim zmaterializowanym i rozbitym okrągłym lustrze. Odbicie straciło pęknięcia, a ona zwerbalizowała swe pragnienie osiągnięcia idealnej rodziny.[7]
Ingrid umieściła swą ciężarówkę z lodami w lesie. W środku pozostawiła akta młodej Emmy i rysunki, które kiedyś dziewczynka dla niej zrobiła. Obok tego był też zwój, który podarował jej kiedyś uczeń Czarodzieja, napisany w języku runicznym. Gold pojawił się w lesie i chciał z nią porozmawiać. Ostrzegł ją, że Emma ma ją na celowniku, ale ona przyznała się mu, że chciała, by Swan sama odkryła pewne sprawy. Domyśliła się też, że mężczyzna chce obnażyć jej tajemnice lub zaproponować układ. Pragnął bowiem czegoś, czego nie mógł wziąć, a ona to posiadała. Kobieta ostrzegła go, by nie wchodził w jej drogę, jeśli nie zdobędzie karty przetargowej. Później, gdy Belle szukała w jaskini Ingrid kapelusza Czarodzieja, znalazła się pod wpływem lustra Królowej Śniegu. Gold wrócił do kryjówki Ingrid i ostrzegł ją, że nie pozwoli jej, by rzuciła klątwę rozbitych wyobrażeń na jego bliskich. Pokazał jej kapelusz Czarodzieja i ostrzegł ją, że wciągnie ją do niego, jeśli nie przyjmie tego ostrzeżenia do wiadomości.[2]
Ingrid umieściła fałszywe okrągłe lustro w wieży zegarowej nad biblioteką. Celowo dała się uwięzić Emmie, która za pomocą magicznej świecy utworzyła na jej nadgarstkach kajdany. Zabrano ją do pokoju przesłuchań na komisariacie. Elsa pytała ją, gdzie jest Anna. W odpowiedzi usłyszała, że nie jest warta wysiłku, jaki wkłada w jej odnalezienie, skoro to ona umieściła ją w urnie. Emma kazała Elsie wyjść, by ochłonęła, a sama dokończy przesłuchanie. Ingrid stwierdziła, że zabrała wspomnienia Emmie, gdyż nie każda rodzina jest idealna. Emma zaprzeczyła jakoby razem stanowiły kiedyś rodzinę, ale aresztowana stwierdziła, że ona i Elsa mają podobne moce i przez to tworzą rodzinę, w sposób inny niż poprzez więzy krwi. Dodała też, że biologiczni krewni Emmy kochają ją, ale też boją się jej mocy. Tymczasem Belle powiedziała Hakowi, Davidowi i Elsie, że okrągłe lustro jest falsyfikatem. Ingrid zamroziła wejście na komisariat, żeby oni nie mogli tam wejść. Sama przypomniała też Emmie, że za młodu była wściekła na rodziców za to, że ją oddali i czuła się niechciana przez dwadzieścia osiem lat. Mogli wymyślić coś innego, by ją zachować, a teraz wykorzystują ją: po raz pierwszy do złamania pierwszej klątwy, a następnie w innych sytuacjach, gdy musiała ich ratować. Emma mogła się przez to czuć częściej "Wybawicielką" niż córką. Teraz wystarczy, że zrobi mały błąd, a jej moce staną się ich koszmarem. Ingrid była taka jak ona: niezrozumiana i samotna. Teraz jej rodzice postanowili mieć drugie dziecko i są pewnie wdzięczni, że nie włada magią. Mary Margaret i David mogą ją kochać, ale jej nie rozumieją, a jeśli się czegoś nie pojmuje, zaczyna się tego bać. Stąd krótka droga do nazwania kogoś "potworem". Te słowa dotknęły Emmę do tego stopnia, że zagotowała wodę w szklance, którą nieco wcześniej podała Ingrid. Obróciła w pył ścianę pokoju przesłuchań. Dłonie Emmy zaczęły iskrzyć, a Ingrid uśmiechnęła się z zadowolenia. Królowa Śniegu zdematerializowała kajdany, po czym teleportowała się z pokoju przesłuchań. Wieczorem Ingrid przyszła do Mrocznego z chęcią zawarcia umowy. Otrzymała swoje wstążki, a w zamian przekazała mu brakującą informację, pozyskaną z kapelusza Czarodzieja, dotyczącą uwolnienia się od niewoli sztyletu. Do tego było mu potrzebne serce kogoś, kto znał Rumpelsztyka przed tym, jak został Mrocznym, a jedyną taką osobą był Hak. Gold, który ucieszył się na tę myśl, miał zostawić jej Storybrooke jako mroźne królestwo, podczas gdy on sam miałby resztę świata dla siebie.[3][6]
Ingrid zjawiła się w lesie, u Emmy, tuż po tym, jak ta przez przypadek odrzuciła swą mocą Henry'ego. Doradziła jej tylko, że jeśli chce odzyskać kontrolę nad mocami, musi je zaakceptować. Emma odrzuciła tę myśl i pojechała autem jak najdalej od niej. Później pan Gold odwiedził Królową Śniegu w jej jaskini. Tam wyjaśnił jej ze spokojem, obchodząc Ingrid dookoła i rozsypując za sobą pył pozostały po zniszczeniu urny, że ma swoje plany wobec Emmy, skoro "Wybawicielka" straciła kontrolę nad mocą. Królowa Śniegu chciała go powstrzymać, ale znalazła się już pod kloszem magii z urny, o czym powiedział jej Mroczny. Miał tyle czasu, by osiągnąć to, co chce, i nie musiał zdradzić wszystkich w Storybrooke, tylko ją oraz Emmę Swan. Ingrid aktywowała swe okrągłe lustro, by pokazało jej Emmę. Wysłała w to miejsce śnieżny hologram samej siebie. Ten ostrzegł ją, by nie szła na układ z Goldem, ponieważ ją oszuka. Emma jednak jej nie posłuchała. Wybawicielka, dzięki Elsie, zaakceptowała swój dar. Ingrid zyskała na tym, ponieważ wstążki zawiązały się na lewych nadgarstkach jej oraz Emmy i Elsy. Gold ponownie zjawił się u oswobodzonej już Ingrid. Ta zakomunikowała mu, że nie miała związku ze zmianą zachowania Emmy. Zrobiła to Elsa. Teraz ma wstążki, które działają dzięki zaakceptowaniu magii przez każdą z sióstr. Ingrid dzierżyła potrójną magię nowego rodzeństwa. Teraz była zdolna rzucić klątwę rozbitych wyobrażeń na całe Storybrooke i zabić samego Mrocznego. Zanim wyszedł, ostrzegł ją, by nie przeceniała swych możliwości. Ona dodała, by jej mocy nie lekceważył. Następnie rozbiła swoje okrągłe lustro na setki kawałków i uwolniła z niego zaklęcie.[5][6]
Zaklęcie miało osiągnąć pełny zasięg i moc o zachodzie słońca. Jego zadaniem było skłócenie wszystkich mieszkańców ze sobą tak, żeby sami się pozabijali, nie licząc Emmy i Elsy. Zanim do tego doszło, Gold zaproponował śnieżnej monarchini nowy układ, obserwującej ze skraju lasu swe dzieło. Zgodziła się, by zabrał ze sobą poza miasto wnuka i żonę ze względu na to, że jest nieśmiertelny i czyhałby całe życie na zmiażdżenie jej serca.[10]
Ingrid kroczyła ze spokojem przez miasto, patrząc jak zatraca się w chaosie. Udała się do swej lodziarni, gdzie w misce z lodami marchwiowymi były kamienie zawierające tylko szczęśliwe wspomnienia Emmy i Elsy z Ingrid. Zabrała je, ale na zewnątrz zatrzymały ją właścicielki tych skradzionych przeżyć. Nie mogły jej powstrzymać swoją magią, ponieważ była blokowana przez więź wstążek, nasączonych miłością do Ingrid. Jakiś czas później Emma i Elsa wkroczyły do jaskini Ingrid, gdzie gospodyni miejsca zauważyła brak wstążek. Emma zaprzeczyła temu, że mogą ją pokochać, a Ingrid pokazała im kamienie. Wierzyła, że gdy zwróci im wspomnienia, stare uczucia odżyją. Doskonale też wiedziała, że trzeba ją zabić, by zakończyć działanie zaklęcia, lecz one nie były do tego zdolne. Niespodziewanie do jaskini wbiegła Anna i odczytała swej ciotce list od Gerdy. Ingrid była w takim szoku treścią pełną żalu, że po tym, jak Anna skończyła czytać, chwyciła ją magią za gardło oraz odrzuciła do tyłu Emmę z Elsą. Pomimo obietnicy Anny, że ona może ją pokochać, tak jak jej matka, Ingrid zarzuciła siostrzenicy, że to kłamstwa. Spoliczkowała magicznie Annę i sama zaczęła łapczywie czytać list. Dotknęła kamieni dołączonych na końcu listu, zawierających pamięć mieszkańców Arendelle o niej i Heldze. Gdy ponownie je zobaczyła, zrozumiała, że zawsze posiadała miłość swych biologicznych sióstr i padła na kolana ze wzruszenia. Zrozumiała też czego dokonała i postanowiła się poświęcić, by uratować wszystkich. Ściągnęła każdy kawałek lusterka do siebie, a gdy jej ciało zostało otoczone nimi, zwróciła wspomnienia Emmie i Elsie. Kazała im nie zapomnieć o tym, że są wyjątkowe. Odkryła przed Emmą prawdę o przepowiedni, że to właśnie ona zaprowadzi ją do szczęśliwego zakończenia, które się dokonywało. Skoro miała miłość swych biologicznych sióstr, dołączyła do nich. Wraz ze śmiercią Ingrid, klątwa rozbitych wyobrażeń została zdjęta.[1]
Magiczne umiejętności[]
- Czarnoksięstwo - zdolność do rzucania zaklęć i/lub klątw.
- Lustrzane czary - zdolność obserwowania świata za pomocą luster i/lub przemieszczania się za ich pomocą.
- Telekineza - zdolność kontrolowania ruchu przedmiotów lub innych ludzi/zwierząt.
- Teleportacja - zdolność do przemieszczania siebie i/lub innych z jednego miejsca do drugiego.
- Magia lodu - zdolność kontrolowania oraz tworzenia lodu i mroźnej temperatury w różnych celach.
- Magia pamięci skalnych trolli - zdolność do korzystania z magicznych kamieni skalnych trolli w celu usuwania, przechowywania i/lub zwracania wspomnień.
Rodzina[]
nieznana kobieta[11] | Król Magnus[11] | Królowa Astrid[11] | Król Olaf[11] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Królowa Sonja[11] | Król Harald[11] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Ingrid † | Helga † | Gerda † | Król Arendelle † | ||||||||||||||||||||||||||||||
Kristoff | Anna | Elsa | |||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy:
- Stałe linie oznaczają więzy krwi w relacji rodzic-dziecko
- Linie przerywane oznaczają małżeństwa, zaręczyny oraz adopcje
- † oznacza, że postać nie żyje
Występy[]
Dawno, dawno temuSezon 4
Sezon 5
|
Ciekawostki[]
- Podczas pobytu w Storybrooke przyjęła nazwisko Sarah Fisher. Tuż obok lombardu pana Golda znajduje się lodziarnia "Sara's Ice Cream".[9] Jane Espenson wyjaśniła, że nie należy ona do Królowej Śniegu.[12]
- Ingrid twierdzi, że ma setki luster. Niektóre z nich zdobią ściany w jej lodziarni.[8][4][7]
- Rękawiczki, które Ingrid otrzymała od Rumpelsztyka, to te same, które nosiła Elsa w odcinkach Opowieść o dwóch siostrach, Roztrzaskane lustro, część 1 i Roztrzaskane lustro, część 2.[3]
- W retrospekcji z 2011 roku Ingrid dała Emmie lody "rocky road", kiedy ta odwiedziła ją w Any Given Sundae.[1]
Przypisy[]
|